Asset Publisher
WALDSCHUTZ
Ochrona lasu, fot. Jerzy Malicki
Ochrona lasu, fot. Jerzy Malicki
Zaśmiecanie lasu, fot. Mariusz Grondys
Das Wissen zum Thema der in der Natur vorkommenden Prozesse sowie die Kontrolle des Zustands der aus Wäldern bestehenden Umwelt ermöglichen den Forstwirten die frühzeitige Diagnose von Gefahren, die den Waldbestand beeinträchtigen könnten. Jedes Jahr ergreifen sie Maßnahmen zur Erhaltung der Nachhaltigkeit des Waldes und zur Steigerung seiner natürlichen Widerstandsfähigkeit gegen schädliche Faktoren.
Die Gefahren werden in drei Gruppen geteilt:
- biotischeGefahren (z. B. schädliche Insekten, pathogene Pilze, pflanzenfressende Säugetiere),
- abiotischeGefahren – extreme atmosphärische Phänomene (z.B. starker Wind, Schnee, Dauerregen, hohe und niedrige Temperaturen),
- anthropogene– durch Menschen hervorgerufen (z.B. Brand, Industrieverschmutzung,Waldverunreinigung).
Beim Waldschutz gilt der Grundsatz der Vorbeugung. Er umfasst Maßnahmen zur Steigerung der Verteidigungsfähigkeit des Waldes gegenüber Schädlingen und krankheitserregenden Faktoren. Die Wälder der Oberförsterei Babimost sind wegen biotopischer Bedingungen Schäden stark ausgesetzt, die durch Insekten verursacht werden. 2002 wurden Bekämpfungsmaßnahmen gegen den Kiefernspinnerund die Nonne geführt und 2003 gegen die Nonne. Das ganze Gebiet wird ununterbrochen von Forstwirten überwacht, die den Bestand von Insektenpopulationen kontrollieren. In besonderen Situationen, wenn es zu massiven Vorkommen von Insekten kommt (sog. Gradation), sind Flugeinsätze zur Rettung der Wälder notwendig. Ein sehr wichtiger Verbündeter der Forstwirte im Kampf gegen übermäßige Vermehrung von schädlichen Insekten sind die Vögel.
Eine wichtige Aufgabe der Forstwirte ist der Waldbrandschutz.Die Wälder der Oberförsterei Babimost gehören zur I. Klasse der Waldbrandgefahr. Besondere Probleme entstehen durch die nahe liegenden Dörfer, Wiesen und Weiden, von denen ein Teil durch örtliche Bevölkerung im Frühjahr abgebrannt wird. Die durch Brände entstanden Schäden lassen sich oft nicht bewerten. Den Flammen fallen zahlreiche, auf Wiesen lebende Tier- und Pflanzenarten zum Opfer, was die Verarmung der Natur zu Folge hat. Gerade wegen des Abbrennens von Gras besteht die größte Brandintensität im Frühjahr und Sommer (hohe Lufttemperaturen bei niedriger Feuchtigkeit der Waldstreu).
Der Status der Waldbrandgefahr ist vor allem auf die Tätigkeit des Menschen zurückzuführen, der im Wald oder auf den anliegenden Flächen mit Feuer unachtsam umgeht. Viele Brände hätten sich vermeiden lassen, wenn die Menschen, die unsere Wälder besuchen, vorsichtig gewesen wären und gesunden Menschenverstand behalten hätten. Um die entstandenen Brände schnell zu erkennen und zu beseitigen, haben die Forstwirte während der ganzen Dauer der Waldbrandgefahr ihren Dienst und das ganze Gebiet der Oberförsterei wird von Feuerwachttürmen beobachtet. Wegen ihrer Lage arbeitet die Oberförsterei Babimost mit fünf Kreisdirektionen der Staatlichen Feuerwehr (in Zielona Góra, Świebodzin, Międzyrzecz, Nowy Tomyśl und Wolsztyn) zusammen.
Gem. Waldgesetz wurde die Forstpolizei gegründet, zu deren Aufgaben u.a. die Bekämpfung von Straftaten und Delikten im Bereich Waldfrevel und Naturschutz sowie die Wahrnehmung anderer Aufgaben im Bereich Vermögensschutz gehören.
Asset Publisher
POROSTY - PREHISTORYCZNE ORGANIZMY
POROSTY - PREHISTORYCZNE ORGANIZMY
Porosty na ziemi pojawiły się już ponad 400 milionów lat temu, a więc wtedy kiedy nie istniały jeszcze rośliny naczyniowe.
Są bardzo rozpowszechnione i rosną niemalże na całej kuli ziemskiej. Preferują miejsca o bardzo trudnych warunkach środowiskowych takich jak jaskinie, wysokie góry, tundra, stepy, pustynie. Na terenie Nadleśnictwa Babimost występują dość masowo ze względu na liczne siedliska borowe.
Czym są porosty?
Porosty to organizmy żywe należące do Królestwa Grzybów (łac. Mycota). Uznaje się, że są to grzyby zlichenizowane, a ich ciało – czyli plecha, zbudowane jest z dwóch komponentów: strzępek grzyba i komórek glonów. Układ taki stwarza ogromne możliwości wegetacyjne. Zdolności higroskopijne grzyba pozwalają wychwycić najmniejsze ilości wody obecnej w otoczeniu, a glony dzięki obecności chlorofilu nawet w skrajnych warunkach są zdolne do przeprowadzenia procesu fotosyntezy. Obecnie występują we wszystkich długościach i szerokościach geograficznych. Od zimnych obszarów arktycznych po gorące tereny pustynne.
Budowa i wielkość plech
Analizując budowę porostów należy uwzględnić zarówno cechy zewnętrzne jak i wewnętrzne. Biorąc pod uwagę anatomię porostów, wyróżnia się dwa typy plech: homeometryczną – czyli niewarstwową, gdzie komponenty rozmieszczone są równomiernie i heterometryczną – w której mykobiont i fotobiont wyraźnie wykazują ułożenie warstwowe.
Budowa plechy heterometrycznej (warstwowej):
Znaczenie porostów w przyrodzie.
Choć porosty to grupa organizmów o niewielkich rozmiarach, ale rozpowszechnionych w środowisku, stanowi ważne ogniwo obiegu materii. W ekosystemach leśnych porosty pełnią funkcję rezerwuarów wody (epigeity i epifity), korzystnie wpływając na utrzymanie odpowiedniej wilgotności. Na ubogich siedliskach, na pożarzyskach, na piaszczystych glebach i skalnych ścianach, jako pionierzy życia, rozpoczynają naturalną sukcesję i tym samym umożliwiają poprzez użyźnianie podłoża osiedlanie się innych organizmów roślinnych. W niektórych rejonach świata są pokarmem dla zwierząt kopytnych (m. in. chrobotek reniferowy) a ze względu na swoją strukturę stają się schronieniem dla wielu gatunków bezkręgowców.
Porosty na ternie Nadleśnictwa Babimost
Na terenie zarządzanym przez Nadleśnictwo Babimost wydzielony został Obszar Natury 2000 PLH080063 "Bory Babimojskie", który obejmuje najlepiej zachowane w południowo-wschodniej części Ziemi Lubuskiej siedliska suchego boru chrobotkowego wykształconego na sandrach i wydmach śródlądowych. Ze względu na charakter podłoża jest bardzo duże prawdopodobieństwo trwałości siedliska. Najlepiej (typowo) wykształcone zbiorowiska Cladonio-Pinetum zajmują 57,19 ha -co stanowi niecałe 10 % obszaru o powierzchni całkowitej 619,65 ha. Na większości swojej powierzchni Obszar stanowi mozaikę boru chrobotkowego Cladonio-Pinetumi suboceanicznego boru świeżego Leucobryo-Pinetum. Cladonio-Pinetum rozwinięty jest w kilku postaciach: typowej (suchej) -z bewzględną dominacją w runie chrobotków z podrodzaju Cladina (C. arbuiscula, C. arbuscula ssp. mitis, C. rangiferina), nadających charakterystyczny siwy (szarawy) odcień dna lasu oraz żyznej (mszystej) -z całym zestawem i dużą ilościowością charakterystycznych taksonów chrobotków Cladoniasp.div., bez wyraźnej dominacji chrobotków o siwym lub białawym zabarwieniu, za to z większym udziałem chrobotków o plechach zielonych lub oliwkowych, w tym C. gracilis, C. furcatai in. a także z wyraźnym udziałem mchów właściwych. Warstwa zielna jest bardzo słabo rozwinięta.
Wśród porostów oznaczono 26 gatunków chrobotków Cladonia i 3 gatunki z rodzaju płucnica Cetraria. Spośród nich 6 to porosty objęte częściową ochroną: chrobotek leśny Cladonia arbuscula, chrobotek najeżony Cladonia portentosa, chrobotek reniferowy Cladonia rangiferina, chrobotek smukły Cladonia ciliata, płucnica darenkowa Cetraria muricata, płucnica islandzka Cetraria islandica.
